ตาปลาที่เท้าคือเนื้อเยื่อผิวที่มีลักษณะเป็นก้อนแข็งหรืออ่อน ซึ่งมักพบที่ด้านบนของนิ้วเท้า ง่ามนิ้ว หรือฝ่าเท้า แม้ว่าไม่อันตรายแต่ก็ทำให้เจ็บและรำคาญเมื่อเดินหรือวิ่ง ลักษณะของตาปลาคือผิวหนังที่นูนขึ้น มีทั้งชนิดแข็งและอ่อน เกิดจากผิวหนังป้องกันตัวเองจากการเสียดสีและแรงกดนานๆ เช่น จากการใส่รองเท้าผิดไซส์ คนทุกวัยสามารถมีตาปลาที่เท้าได้ อาการที่บ่งบอกถึงการมีตาปลาคือตุ่มหนาแข็ง บริเวณนั้นมีลักษณะแห้งหรือคล้ายขี้ผึ้ง แตะหรือสวมรองเท้าแล้วเจ็บ สาเหตุเกิดจากการเสียดสีหรือกดทับเท้านานๆ เช่น การเดินไม่ใส่รองเท้า รองเท้าคับหรือหลวมเกินไป ใช้รองเท้าส้นสูงหรือรัดนานๆ เดินไกลหรือยืนนานๆ หรือมีโครงสร้างเท้าผิดปกติ วิธีการรักษาคือหลีกเลี่ยงพฤติกรรมเสียดสีหรือกดทับ หากไม่ได้ผล ควรรักษาด้วยการใช้แผ่นรองรองเท้าหรือยากำจัดตาปลา เช่น พลาสเตอร์ที่มีกรดซาลิไซลิก และให้หมอตัดลอกผิวที่แข็งออก การผ่าตัดเหมาะสำหรับกรณีมีกระดูกผิดปกติ ควรระวังเป็นพิเศษในผู้ป่วยเบาหวานและปัญหาหลอดเลือด ควรปรึกษาหมอเพื่อหลีกเสี่ยงการติดเชื้อ วิธีป้องกันได้แก่เลือกรองเท้าและถุงเท้าให้พอดี แช่เท้าในน้ำอุ่นเป็นประจำ ใช้แผ่นรองส้นเท้าและทาครีมบำรุงเท้า หลีกเลี่ยงรองเท้าส้นสูงและการยืนหรือเดินนานๆ ทั้งหมดนี้สามารถช่วยป้องกันและลดปัญหาตาปลาที่เท้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ